kamperen aan zee – de Mobiele Huiskamer

Stuur mensen

Sonja leest het berichtje voor dat zij heeft gekregen van onze vrienden op Sardinië. “Stuur mensen” staat er. De vraag was van onze buurman of wij nog een verblijfplaats wisten op dat andere Pirateneiland, in de Middellandse Zee. Manuela heeft geantwoord, ze hebben nu zelf een bed and breakfast.

Sardinie op bezoek bij Manuela en Max — Ondertussen, op dat andere pirateneiland

Twee zomers geleden waren wij op bezoek bij Manuela en Max. Zij hadden ons onderkomen geregeld in het ouderlijk huis van een vriendin. Het huis stond leeg en er waren ideeën om er een vakantiebestemming aan te geven. Deze woning met drie etages is inmiddels weer normaal in gebruik. Wat een toevallige verrassing om te horen dat Manuela en Max zelf aan de slag zijn gegaan met een B&B.

Manuela en Sonja zijn vrienden zoals ik dat ben met Rob en Ischa. We kennen elkaar sinds de middelbare school, leven onze levens op afstand maar wanneer we elkaar zien dan hebben we intensief contact. Op bezoek gaan is alsof je bij familie over de vloer komt. Zo voelde dat ook voor mij toen ik kennis maakte met de vriendin van mijn vrouw. Ik weet niet of het voor ieder dorp op het eiland geldt maar gastvrijheid lijkt in Loceri genetisch bepaald.

Een paar weken geleden zat ik nog te kijken naar een aflevering van wijnfetishist Ilja Gort die met zijn Peugeot over het eiland scheurde. Dan gaat het in mijn hoofd te keer. Alle herinneringen aan de plaatsen die we op Sadegna hebben bezocht. Het jaarlijkse festival in het dorp waar wij als VIP’s de voordeur uit stapten en aan de hand werden genomen. Een rondleiding langs alle lekkernijen die de regio voortbrengt. Langzaam genieten van het trage tempo van La Dolce Vita met een ruig randje. Of zoals Ilja Gort het omschrijft als hij voor de camera samen met de kaasboer een wijntje wegslurpt: “Met de smaak van rotsblokken”.

Geheim

“Vakantiegangers willen op vakantie meer luxe dan thuis” kopt blad vijf uit de “Stand van de Leisure”. Een publicatie van de ABN-AMRO waarin de vraag hoe herhaalbezoek op de camping te verhogen centraal staat. Het Algemeen Dagblad publiceerde hierover hoorde ik op de radio. De rest wat ik hieronder schrijf kan je beter niet lezen want dat is eigenlijk geheim.

Bed van Pallets — Bed van pallets, geniet van pure luxe in de Mobiele Huiskamer

Het eerste waar ik aan moet denken als ik het kopje lees is dat wij juist kamperen om de rest van het jaar de luxe van onze woning te beleven. Als ik Berthold Gunster had geheten had ik deze quote in mijn boekje opgeschreven. Omdenken doen we vaker in ons gezin, zonder daar bij stil te staan. Berichten als deze bevestigen onze bekwaamheid op het gebied van omdenken.

Zoals ik vorige week al schreef verbaas ik mij steeds meer over de rare redenering van sommige mensen. Terwijl ~~de mussen van het dak vallen~~ het mös van de daken valt* staat een mevrouw te beweren dat ze eerst op reis moet om van mooi weer te genieten. Nu lees ik dat mensen wachten tot ze op vakantie gaan om van luxe te genieten. Tim Ferriss heeft van het tegenovergestelde zijn werk gemaakt en adviseert in zijn boek “The four hour workweek” vooral nú te genieten van je pensioen.

Stichting Recreatiebelangen Vlieland heeft geen last van de dalende trend waar ik in de ABN-AMRO brief over lees. Die weten ook van het geheim. Dat is mijn beleving als ik op de camping om mij heen kijk. De kampeerders hier baden in luxe. Kijk maar eens op de menukaart in De Bolder. Pak het programma voor de zomermaanden van Stortemelk erbij. Bestel een drankje aan de bar en let op hoe hartelijk het personeel je bedient. En op het strand, 4 minuten lopen vanuit de Mobiele Huiskamer, is altijd plek.

(*met dank aan Brigitte voor de correctie. Het gaat om het mos dat van het boerderijdak afrolt bij aanhoudende droogte.)

Timer

Vandaag is het 1 juli. Volgens de kalender is het kampeerseizoen op camping Stortemelk precies op de helft. Vorige week had ook zo’n magische dag: 21 juni.

Zonsondergang twee dagen na de zonnewende op camping Stortemelk — Zonsondergang 23 juni omstreeks 23u

De dag met de meeste uren zonlicht van het jaar die wij op Vlieland hebben beleeft. Die datum beschouw ik als een hoogtepunt in het jaar en het heeft volgens mij ook iets treurigs. We gaan vanaf deze zonnewende met het daglicht gestaag naar de kortste dag van het jaar. Als een klok die aftelt.

Als ik terugkijk op de eerste helft van het seizoen dan ben ik best tevreden. Een tijdje geleden sprak ik nog iemand die met mij in de rij bij de kassa stond te wachten. Smalltalk, over het weer. De mevrouw vertelde mij dat zij toch wel naar het buitenland gaat om zeker te zijn van het mooie weer tijdens haar vakantie. Ik hoorde mijzelf antwoorden dat ik al vanaf 6 april op de Wadden kampeer en over het weer dik tevreden ben. We praatten langs elkaar heen. Deze mevrouw wilde wachten om te genieten van mooi weer. Naast haar stond iemand die sinds de tweede week van april al heel bewust van het weer aan het genieten was.

Waterzuiveringsinstallatie op Vlieland beheerd door Vitens — Waterzuiveringsinstallatie op Vlieland

Deze week zag ik een nieuwsbericht met de vervelende kant van zomers weer. Droogte. Volgens het jeugdjournaal nog geen reden voor drastische maatregelen, er is nog water voldoende. Er werd wel gevraagd wat bewuster om te gaan met dit schaars goed omdat de spitstijden de druk op het waterleidingnetwerk zou kunnen verlagen.

Ook de burgemeester van Vlieland heeft maatregelen getroffen, een verbod op barbecue en open vuur op het hele Eiland. Door dit water-nieuws moest ik denken aan een campagne uit de jaren 80. Ik vraag mij wel eens af hoe ik als puber ben omgegaan met water. Of ik net zo laconiek als onze kinderen heb gereageerd op het commentaar van mijn ouders. Dat vijftien minuten douchen echt teveel is. Er zal heus een dag komen dat ook dit onderwerp met interesse van beide kanten zal worden besproken. Tot die tijd hebben wij in onze douche een zandloper en in de douche op Stortemelk de onverbiddelijke timer.

Campagne uit de jaren 80 wees wijs met water — Campagne uit de jaren 80 wijs met water

Toevallig

Vorige week zag ik een gemiste oproep op mijn telefoon, 9:47 u. Op dat tijdstip stond ik de saté te grillen zodat ik ’s middags mijn aandacht kon richten op mijn visite. Kort na de oproep het whatsapp- bericht met de felicitaties voor mijn verjaardag. Van mijn oom en tante uit Den Haag. Ik heb die dag niet teruggebeld maar het telefoontje bewaard voor op het Eiland.

Jachthaven Vlieland — Jachthaven met zeilboten

Zaterdagmiddag steek ik het duin over naar het strand en kies ik het nummer van mijn oom. Na mijn bedankje voor de felicitaties steken we direct van wal en gaat het gesprek over de familie, vakantiebestemmingen en de Volvo Ocean Race.

Mijn oom en tante zijn zeilers en trekken er ieder jaar op uit om de Middellandse Zee te doorkruisen. Ik heb nooit iets met zeilen gedaan behalve dat ik een keer ben gaan Punteren onder leiding van een hyperactieve kennis uit mijn vorige leven. De overige maritieme kennis die ik heb is blijven hangen van uit mijn uitzending met het Korps Mariniers, ook een vorig leven. (Ik was als Luchtmacht- medic te gast aan boord van de MS Rotterdam, wat overigens niets met zeilen te maken heeft. De associatie met een hotel ligt meer voor de hand.)

Een screenshot van de koers van de teams die boven de wadden langs varen. — screenshot uit de Volvo Ocean Race applicatie

Tijdens ons gesprek krijg ik de tip van de Volvo Ocean Race- app waarmee de boten te volgen zijn gedurende de tocht richting de finish in Scheveningen. Tot hier aan toe heb ik van de race gehoord, herinner ik mij vaag een nieuwsbericht over een fataal ongeluk eerder dit jaar en weet ik dat de zout- en verfleverancier bij ons om de hoek een bootje heeft gesponsord. Na het installeren van de app later die avond raak ik gefascineerd door het tracking- schermpje. Hierop zie ik de zeilbootjes als kleine driehoekjes op het scherm in real-time voor de kust van Denemarken naar beneden wijzen. Een tap op het driehoekje geeft allerlei informatie prijs over de snelheid (hoe zat dat ook alweer met knopen?) en koers van de boot.

Dongfeng Race Team voor de kust van Vlieland op zondag 24 juni, omstreeks 12:10LT

Later die nacht wordt ik wakker, ondanks het comfort van onze pallet- bedbodem die we ’s middags in elkaar hebben geschroefd. Ik zie in het volgsysteem van de app dat drie van de zeven deelnemers voor de vaarroute boven de Wadden- eilanden kiezen in plaats van de volle zee. In mijn onwetendheid neem ik aan dat deze teams het hebben opgegeven en de toeristische route nemen. Uit een ruige schatting maak ik op dat deze drie zo rondom 12 uur Vlieland moeten passeren.

Om tien voor twaalf zondagochtend loop ik naar de duinovergang met de telefoon in mijn hand. Heel in de verte steekt een driehoekje af aan de horizon. Dongfeng Race team lees ik op mijn scherm.

Zoeken

Ik heb een boek. Bedankt Kelly. Wanneer ik mij ga verdiepen in de dingen die toevallig mijn pad kruizen weten ze thuis: “Dit is serieus voor Maarten”. Het zit in mijn karakter om geen half werk te leveren of in ieder geval mijn best te doen en voor 100% te gaan. In mijn vorige post heb ik al tips uit het Blogboek toegepast; een lijstje. Blogboek Kelly Deriemaeker Aangegeven op een presenteerblaadje uit de actualiteit. Van Het Algemeen Dagblad naar Het Parool tot in De Volkskrant aan toe heb ik een artikel zien verschijnen over Prijsindex voor een dagje strand. Lijstjes werken voor weblogs, zo kreeg ik teruggekoppeld uit mijn naaste omgeving.

Een hoofdstuk verder las ik het advies om contact te maken met gelijkgezinde bloggers en de interactie aan te gaan met mijn lezers. Gevolg is dat ik na enig geworstel met het statistieken- programma van mijn provider toch ben gevallen voor het gemak van Google analytics. Een handig gereedschap om je bezoekers in kaart te brengen. Ik moet natuurlijk wel weten òf er iemand leest. Tegelijkertijd ben ik op zoek gegaan naar bloggers met eenzelfde thema als onze website, kamperen op Vlieland of Vlieland in het algemeen. Hierdoor kwam ik op de site van Staatsbosbeheer bij de boswachters blogs. Direct geïnspireerd voor het schrijven van een bericht over het bos op Vlieland.

Vuurtoren op Vlirland, Vuurboetsduin — “Vuurtorenloop”

Die staat al klaar in mijn concepten map. Maar na een half uurtje verder zoeken met de termen Blog en Vlieland kom ik niet veel verder dan Vlieland in je element, de Vuurtorenloop en Heerlijk Vlieland. Het lijkt er op dat de blogs het hebben afgelegd tegen de gebruiksvriendelijkheid van Instagram en Facebook.

Ondertussen heb ik een lijstje voor mijzelf gemaakt met verhalen om te lezen en plaatsen om te bezoeken wanneer ik weer op het eiland ben. Wie weet welke vrienden ik daar aan over hou.

Relatief

Het concept van deze post stond al klaar. Althans, ik had een titel bedacht en ik was in mijn hoofd al bezig met de inhoud. Het zou gaan over afstand en tijd tot dat een vriend mij vandaag een link stuurde met het bericht uit het Algemeen Dagblad.

Het blijkt dus dat Vlieland volgens onderzoek van travelbird het duurste strand van

Volgens onderzoek van travelbird.nl het duurste strand van Nederland. — Duurste strand van Nederland

Nederland heeft. Ik werd op het nieuws gewezen door Ischa met wie ik enige jaren geleden in een discussie terecht kwam over onze idealen op het gebied van politiek en geld. Schertsend noemt hij mij “Kapitalist” in zijn Whatsapp- bericht. Ik begrijp hem wel omdat ik zo nu en dan uit de hoek kan komen alsof Lenin en Marx nog steeds op een voetstuk staan. Ook weet ik uit ervaring wat schaarste is. Een ervaring waar Sonja en ik in de opvoeding een thema van hebben gemaakt, de financiële vorming van onze kinderen.

Strandkorf arrangement Harry's Beach essentials — Strandkorf, te huur op een lokatie naar wens

Als ervaren Eilandgasten kunnen wij je vertellen dat het onderzoek een redelijke afspiegeling is met gemiddelden zoals verantwoord in het onderzoek maar dat jij niet de gemiddelde bezoeker hoeft uit te hangen. Je bent op een eiland en alles behalve het water en dennenappels moet worden gebracht door een boot en dat kost geld. Wij maken er een sport van om onze vakanties financieel overzichtelijk te houden. Hieronder volgen een aantal tips van ons en die zijn gratis:

Tip 1: Zonnecrème, die neem je bij voorkeur mee van huis. Als je het vergeet mee te nemen of het is op dan kan je terecht bij Houter’s Warenhuis of één van beide supermarkten in de Dorpstraat.

Tip 2: Water. Als gast op camping Stortemelk is je waterverbruik betaald dus tap het! In een thermosfles blijft het water lekker koel als je een paar uur op het strand wil zitten. Ook schijnt het duingefilterde water van hoge kwaliteit te zijn.

Tip 3: Bier. Tja, de huidige inzichten uit recent onderzoek stemmen de bierliefhebber niet positief. Maar als je bereid bent om de risico’s te nemen en om van het moment te genieten, gekoeld bier kopen bij de Coop of de Spar en mee in een koeltas. (Hebben wij in de tent liggen)

Tip 4: Ijsje. Nooit op bezuinigen. Stuur de kinderen op pad met een paar euro naar Podium Vlieland. Voor de jongsten die je alleen op pad stuurt is het verstandig om de afspraak te maken: “Waar het water begint, moet jij stoppen”.

Tip 5: Lunch. Ook nu ben ik geneigd te zeggen om niet te bezuinigen maar tussen de

De open keuken van strandpaviljoen 't Badhuys — Bar van ’t Badhuys

strandtenten Oostvlie en ’t Badhuys ligt voldoende strand om je eigen meegenomen lunch te verorberen. Als je groots uit wil pakken kan je ook de barbecue op het strand aansteken. Officieel mag het niet.

Tip 6: Faciliteiten. Zelf meenemen. Parasol en badlaken zijn essentieel dit kan je eventueel aanvullen met een windscherm en een lage klapstoel. Of je schakelt de specialist in.

Voor de duidelijkheid nog even deze gedachte. Ik schrijf niet voor hoe jij je vakantie moet inkleden. Ook ik heb de Côte du boeuff van ’t Badhuys nog op mijn verlanglijstje staan. Uiteindelijk herinner je het moment, niet de spullen.

Detox

Pas wanneer de boot afmeert bij de Veerdam besef ik mij dat ik de komende dagen alleen ben. Hoe lang is dat geleden dat ik zonder kinderen of Sonja op reis ben geweest? Ik kan het me niet herinneren. Hemelsbreed stelt de afstand niet zoveel voor. Een paar dagen geleden luisterde ik nog naar de vakantieplannen van de ene collega en de ervaringen van de ander. De één heeft een reis gepland naar Sri Lanka en de ander is net terug uit Midden- Amerika. Allebei alleen op reis. Moet je mij zien staan aan de reling van de boot, twee dagen weg in eigen land.

Zicht op camping Stortemelk — camping Stortemelk gezien vanaf de Veerboot

Het voelt wat onwennig maar het geeft mij ook een goed gevoel. Voordat ik het besef kreeg alleen te zijn was ik in mijn hoofd nog volop bezig met mijn plannen en verwachtingen. Wandelend naar onze tent neem ik de omgeving in mij op en verdwijnen de gedachten van de ochtend.

Dag twee van mijn doordeweekse weekend begint zonder wekker. De vogels laten van zich horen vanaf zonsopgang. Het is nog geen maand meer tot de midzomernacht dus ze zijn er vroeg bij. Ik ben ze dankbaar want vandaag ga ik op de fiets naar het Westen. De plek waar voorheen dat andere dorp van dit Eiland lag en de plek waar ik herinneringen kan ophalen aan mijn tijd bij de Luchtmacht, de schietbaan voor de vliegtuigen. Voor vertrek bekijk ik op de kaart die in onze tent ligt een aantal punten die mijn interesse hebben en waar ik wil stoppen. Stelling 12H, de Steile Duinen en de Vliehors.

Openluchtmuseum stelling 12H — Openluchtmuseum in aanbouw, stelling 12H

Een tijdje geleden struikelde ik over een artikel over “Stelling 12H” een openluchtmuseum in aanbouw, gebaseerd op de restanten van een Duitse bunker, onderdeel van de Atlantikwall. De opgravingen zijn in 2017 begonnen en nu al organiseert informatiecentrum De Noordwester er excursies. Op het moment dat ik onderweg ben via het Noorden van het Eiland zie ik een groep mensen die zich in het duin naast het fietspad hebben verzameld. Ik stap af en loop achter de groep aan. Ik vraag de gids of het mogelijk is bij deze groep aan te sluiten maar helaas moet hij mij nee verkopen. Terwijl ik een paar foto’s schiet baal ik van mijn eerlijkheid en fantaseer ik hoe ik als een Frank Abagnale Jr. aansluit bij de rondleiding. Ik stap op de fiets en rij verder, die excursie komt nog wel.

De wind helpt mij moeiteloos vooruit. Het lijkt wel of ik trapondersteuning heb. Nog één keer stap ik af om door de Steile Duinen even met mijn voeten in zee te gaan. Daarna blijf ik trappen tot ik bij het Posthuys aankom. Het is een mooie tijd voor koffie en de taart van de dag, chocoladetaart. Ik kies een plaats op het terras onder de parasol en wanneer ik naar binnen loop voor de nodige boodschap kijk ik naar de rijk gevulde boekenplanken aan de muur. Hier vind ik “Betzy’s Kookboek”. Op bladzijde 44 lees ik “Captain’s diner” of “Uitgebreide Kapucijnertafel” een gerecht waar ik Gerrit tijdens de opbouw over hoorde praten. Het recept zet ik op mijn dingen doen lijstje voor mijn volgende verblijf in de Huiskamer.

Mijn uiteindelijke doel van deze dag bevindt zich op nog geen tien minuten fietsen vanaf het Posthuys. Voor de ingang naar de kazerne links af en dan het smalle pad op de jungle in. Hier is het ook weer stil, op het geluid van de vogels na. Zo stil dat je je eigen ademhaling hoort.

Kroon's Polders uitzicht op de Vliehors — Uitzicht op de Vliehors vanaf Kroon’s Polders

Voordat ik het in de gaten heb sta ik op een heuvel uit te kijken over het broedgebied van Kroon’s Polders aan de ene kant en de gigantische zandplaat van de Vliehors aan de andere kant. Het onwennige gevoel is er niet meer, ook geen gedachten. Ik sta alleen, te zijn.

Niets (te) doen in juni?

Heb je doordeweeks een paar dagen geen werk te doen? Is het nodig om even een nachtje te aarden? Dan ben je bij ons aan het juiste adres!

Vanaf vandaag bieden wij onze tent aan voor €40,- per overnachting. Tot 15 juni kan je op het laatste moment beslissen of je een weekendje wil uitwaaien op het strand. Vanaf één nacht te boeken.

strandpaviljoen Oostvlie eten uit de Noordzee met een dagelijks wisselend zee menu — Strandpaviljoen Oostvlie. Dagelijks wisselend zee menu

Vandaag geboekt, morgenmiddag een duik in zee en ’s avonds heerlijk genieten van een ambachtelijk gerecht uit de keuken van Joanke en Willem.

Of je kookt je eigen kampeergerecht bij de tent. Op de website uitpaulineskeuken.nl staan een tiental voorbeelden voor een alternatief gerecht. Anders dan de Macaroni met Kaas of Kip met Zoet- Zure Saus (uit het Unileverreservoir) om ook eens een vakantie te nemen uit je eigen keuken.

Zin in? Kijk hier voor de beschikbare datums.

Duinovergang bij de Vliehors — De laatste duinovergang voor de Vliehors

maar wat is er dan te doen..?

…Vroeg een collega aan mij toen ik terug was op het werk

strandstoelverhuur op vlieland door https://www.facebook.com/HarrysBeachEssentials/ — Strandstoel van Harry’s Beach Essentials.

Vol enthousiasme stak ik van wal en vertelde over de Bolder met de uitgebreide kaart en zijn socialistische gezelligheid, de speurtocht die ik met de kinderen heb gemaakt naar Vuurboetsduin en het Noordzeestrand waar we op dat moment nog met ons vestje aan moesten wandelen. Het was heerlijk om even uit te rusten in een strandstoel van Harry’s Beach Essentials.

Kort na mijn verslag gingen we over tot de orde van de dag en dacht ik nog even na over de vraag. Hoezo wat te doen? Voor mij is het juist belangrijk om niet te veel te doen.

Kaart en kompas en zelf je weg leren vinden — “Wat doen” op Vlieland

Doen, in de zin van het zoeken naar vermaak, is voor mij helemaal niet aan de orde omdat ik mijn tijd kan vullen met de dingen die je aan De Wal voor elkaar hebt. Een gemiddelde woning is bestand tegen windkracht 8, terwijl je hier op het Eiland de weersverwachting moet volgen om de tent overeind te houden. Aan het raam van de receptie op de camping hangt nog steeds een print van het weer voor de komende dagen. Erg handig wanneer je (met opzet) tijdelijk offline leeft.

“Socialistische gezelligheid” is een term die wellicht moet worden toegelicht. Ik ben in mijn jeugd enkele keren op familiebezoek geweest in Oost- Berlijn.

de Bolder, "Socialistische Gezelligheid" gaan zitte waar er plaats is. — De Bolder. Aanschuiven waar plaats is

Eén van mijn herinneringen aan deze reizen is dat ik met mijn ouders, mijn oma en haar zus uit eten ging. Hoewel de eetgelegenheid voor westerse begrippen vol leek (Aan iedere tafel zat iemand) werd er zonder blikken of blozen een stoel bij geschoven door het personeel en konden wij plaatsnemen aan een tafel waar al mensen zaten te eten. In de Bolder werkt het net zo. Als je nieuw bent op het Eiland, schroom dan niet om gebruik te maken van dit fenomeen anders doe je jezelf tekort. (zie ook mijn vorige bericht waarin ik schrijf over nieuwe vrienden maken) Als laatste nog even een waarschuwing over het bovenstaande: Dit systeem heeft kans van slagen in de Bolder en een enkel café in de Dorpsstraat. Er zijn tenten waar de gasten hechten aan het door hen verworven individualisme. Daarover later meer. Nu is het tijd om niets te doen, om te genieten van het mooie weer.

de zomer komt hier

Wij hebben er een week opzitten.

Met de wind uit alle richtingen en topsnelheden tot 120 kilometer per uur. Nu is het tijd om de zomer te verwelkom met het Here Comes The Summer festival.

Hoewel de temperatuur vannacht nog onder het vriespunt kwam zitten we nu in ons t-shirtje op het terras van de Bolder. Wij maken plaats voor onze eerste gasten en kunnen ons niets beters wensen dan een start van het vakantie seizoen als deze.

De dagen die wij hebben doorgebracht op het eiland waren gevuld met het vinden van onze weg naar het dorp, Vuurboetsduin en het Noordzeestrand en het maken van nieuwe vrienden.

De weken die komen gaan zullen er waarschijnlijk net zo uit komen te zien want ondanks dat Vlieland een klein Waddeneiland lijkt, is het hier zo weids als je jezelf verbeelden kan.