Na een aantal weken wikken en wegen hebben we besloten om volgend seizoen niet op Vlieland te kamperen.
We zullen het ongetwijfeld gaan missen.
Tegelijkertijd zijn we ook té nieuwsgierig om andere kansen aan ons voorbij te laten gaan omdat we verplichtingen op het eiland hebben.
De Mobiele Huiskamer heeft zijn succes van afgelopen zomer te danken aan onze gasten. En uitzonderlijk goed weer natuurlijk.
Buiten de Mobiele Huiskamer om ben ik bezig met het opstarten van NieuwStoer.nl. Een website voor inspiratie en motivatie bij verandering. Ik kan mij helaas slechts op één project tegelijk concentreren.
Als de Mobiele Huiskamer de zandbak is dan is het tijd om met NieuwStoer het klimrek te beklimmen.
Aan al onze gasten en trouwe lezers van dit blog: Hartelijk bedankt voor het vertrouwen!
In “De vrije wil bestaat niet” van Victor Lamme las ik dat wij de optelsom zijn van onze ervaringen. Dat wij beslissingen nemen vanuit ons onderbewuste denken en dit achteraf verantwoorden met ons bewuste denken. Emotie versus ratio.
Een mooi voorbeeld hiervan is de wens van onze dochter om een nieuwe telefoon aan te schaffen.
De voorkeur ging uit naar een appeltje want die zie je in ieders handpalm schitteren. Op het hockeyveld, op school en ook op televisie en in de sociale media. Dat moet dan wel goed spul zijn.
Ik stelde voor om toch ook de peer te vergelijken. De peer die qua verkoopcijfers als tweede in de markt stond en iets minder mooi glom dan de appel.
Wat nou als we beide producten zouden schillen en proeven? Smaakt de appel dan beter dan de peer? We hebben de feiten naast elkaar gehouden.
Appel: twee pitjes in het klokhuis- Peer: drie pitjes.
Appel: totale oppervlakte om te bekijken 4.7 inch- Peer: 5.2 inch
Appel: Liet zich niet gemakkelijk schillen- Peer: was binnen enkele momenten van de schil ontdaan.*
Na een rationele afweging bleek de peer dus lekkerder te smaken dan de appel.
Wij staan met de Mobiele Huiskamer voor eenzelfde overweging. Het aanbod van camping Stortemelk ligt er. Vóór 1 december aanmelden en we mogen het volgende seizoen weer bij paal 293 staan.
Emotioneel zijn we gehecht geraakt aan ons plekje maar voelen we ook de nieuwsgierigheid naar een andere omgeving. Nieuwsgierigheid schuurt tegenstrijdig met het gevoel van angst voor het onbekende. Kan je op het vaste land hetzelfde gedrag van andere kampeerders verwachten als op het Eiland? Als we onze seizoensplaats opgeven kunnen we dan ooit een plaatsje terug bemachtigen?
Gisteren hoorde ik Sonja hardop zeggen wat we onderbewust eigenlijk al hebben besloten. We gaan niet naar Stortemelk volgend jaar.
Direct daarop heb ik een mail gestuurd naar Het Buitenland met de vraag of we binnenkort mogen komen kijken naar een mooi plekje.
Zoals ik eerder al eens schreef: veranderen is één van onze kwaliteiten. Ik hoop maar dat we kunnen vinden wat we zoeken.
(*Metaforen hebben betrekking op het vergelijk van specificaties op tweakers.net tussen de Iphone 6s en Samsung Galaxy A5. Dit onderzoek vond plaats augustus 2017)
Net als eind jaren tachtig toen zij de catwalk betrad onder het motto “laten we het maar proberen…” Modellenwerk voor onder andere bruidsmode.
Dit keer was het een oproep via facebook waar zij uiteindelijk met oud- collega Monique en drie anderen de najaars- en feestdagen collectie mocht showen.
Ik ontdek een grappig detail wanneer ik de website van het modehuis onderzoek: Ze hebben een verkooppunt in Billund, Denemarken.
Ik werk aan een nieuw project.
Hierover kan ik nog niet teveel kwijt behalve dat ik een volgende website in de coulissen aan het optuigen ben.
Met meer interactie met bezoekers en het sponsoren van een goed doel.
Een tipje van de sluier?
Het heeft met deze maand te maken.
Door alle drukte in en om het huis een korte dingen doen deze week.
Ik hoop dat ik snel meer kan vertellen over het op handen zijnde project.
De spelden zijn door ons op de kaart geprikt. Nu gaan we op verkenning naar de plekken die we hebben uitgekozen.
Sommige campings bieden geen seizoensplaats dus die vallen af, hoe leuk het er ook uit ziet. Wat dat betreft is onze huiskamer niet zo mobiel als je zou vermoeden. De nieuwe plek moet aan twee voorwaarden voldoen om te kunnen winnen van Stortemelk. Je moet kunnen fikkie stoken en er moet niet teveel “plastic” zijn.
Ik bouw een dekvloer in de tuin.
Na het rooien van de buxushaag hebben we er ongeveer acht meter tuin bij gekregen. Lang nadenken over wat we met de extra meters gaan doen was niet nodig. Dit gedeelte pakt de meeste zonuren.
Er wordt dus een terras aangelegd. We kiezen niet voor tegels maar een houten dek om voldoende afwatering te houden in onze tuin. De schets is gemaakt en de uitvoering zal voor volgend voorjaar (liefst eerder) zijn afgerond.
Ik maak versiering voor in de vensterbank.
Voor de komende feestdagen, inclusief verlichting. Ik wil nog even wachten met het weggeven van alle details.
Het wordt iets met verlichting en een miniatuur tafereeltje.
Ik introduceer een rubriek op deze website. Zoals ik eerder schreef ben ik op zoek naar “off-topic content”. Uitgangspunt is jullie, mijn lezers, te inspireren met de dingen die ik doe. Buiten het kampeerseizoen wil ik iedere donderdag een lijstje presenteren.
Hier is ie dan: Mijn eerste dingen-doen-donderdag:
Een zelfhulpboek voor als de wereld zoals wij hem kennen is vergaan. Niet zo zeer een handleiding om spullen te maken maar gids om de mensheid te helpen bij het doorstarten van de beschaving. Ik lees met plezier over de vanzelfsprekende dingen zoals waar ons voedsel vandaan komt of hoe elektriciteit wordt opgewekt.
Een gedachten experiment waarin de weg wordt gewezen naar de bron van onze kennis van huidige hulpmiddelen. Zonder wereldbevolking geen draaiende elektriciteitscentrales, daardoor geen moderne communicatiemiddelen of voertuigen. Met als gevolg lege schappen in de supermarkt. Waar moet je beginnen als de bestaande voorraden zijn uitgeput?
Ik kocht: een 36- delige kleurpotloden set.
Bij Action waar ik eerder deze zomer ook een set potloden scoorde. Deze waren speciaal voor kinderen met een leuke Walt Disney print erop. Ik was er niet tevreden over, de vulling was erg hard waardoor de kleuren erg flets op het papier kwam. Wel handig omdat de potloden waarschijnlijk tegen een stootje kunnen.
De huidige set komt van de afdeling hobby spullen en wordt geleverd in een houten kistje. De kleur blijft al bij lichte druk mooi achter op het papier. Uitvloeien en overloop met andere kleuren gaat iets minder maar daarvoor is het ook geen Caran d’ache.
Ieder jaar laagdrempelige (lees gratis toegang) techno-art in Enschede.
Voor mij een inspiratie boost voor het komende knutselseizoen. Dit jaar zeker door ons (Mini-me and I) te bezoeken de Delorean Timemachine. GreatScott!
Voor het begin van de grote vakantie viel het iemand in ons gezin al op, het is donker buiten. De straatverlichting brandt niet. Ik lees terug in de krant dat de eerste berichtgeving hierover van 19 juli is. We zijn dus al een maand aan het bezuinigen met onze straat.
Nadat we terug waren gekomen van Vlieland werden Sonja en ik gevraagd om een bericht van buurman Eric op facebook te delen. Dit bericht gaat over het uitblijven van de straatverlichting. Ondanks dat we na 14 dagen kamperen gewend waren aan donkere nachten zagen we de noodzaak om een lantaarn te ontsteken in onze buurt. De buitenverlichting bij de voordeur aan ons huis schakelen we na half tien in. Met dit lampje ben ik de afgelopen jaren erg terughoudend geweest na een klacht van de overbuurman dat het licht erg fel zijn huiskamer binnendringt. De wenselijkheid van duisternis is erg plaatsgebonden. Waar je op Vlieland ongestoord kunt genieten van een stralende sterrenhemel vol vallende sterren heb je thuis het gevoel van onveiligheid als het licht niet brandt.
De noodzaak van werkende straatverlichting werd benadrukt toen buurman Edward ’s avonds tijdens het uitlaten van zijn hond een onbekende figuur in onze straat zag. Dit gespuis stond te morrelen aan de brievenbus van één van de huizen op het verduisterde stukje straat.
Op de vraag wat deze meneer aan het doen was vertelde hij dat hij “een briefje in de bus moest stoppen” en droop af. Aan het dievengilde en ander schorrie morrie bij deze de waarschuwing: Wanneer je onze wijk betreed hangen de bordjes met ‘Attentie Whatsapp Buurtpreventie’ aan de lantaarnpaal. Ik licht dit even uit om (aan)klachten achteraf voor te zijn. Voor ongewenst bezoek op ons adres kan ik niet garanderen dat het met een Whatsapp bericht wordt afgedaan.
Bovenstaand ongemak wordt nog eens versterkt door een digitaal staaltje “van het kastje naar de muur”. Het schijnt dat je bij de gemeente Enschede de klacht per kapotte lantaarnpaal kunt aanvinken. De website van de gemeente verwijst daarna door naar de website van lantaarnopsteker Dynniq die, je raad het al, weer terug verwijst naar de gemeente Enschede. Laten we hopen dat deze duistere zijde van de ambtenarij na al onze klachten in de spotlights komt te staan zodat het gevoel van veiligheid terugkeert in onze straat.