de mobiele huiskamer – de Mobiele Huiskamer

Zoektocht

In “De vrije wil bestaat niet” van Victor Lamme las ik dat wij de optelsom zijn van onze ervaringen. Dat wij beslissingen nemen vanuit ons onderbewuste denken en dit achteraf verantwoorden met ons bewuste denken. Emotie versus ratio.

Een mooi voorbeeld hiervan is de wens van onze dochter om een nieuwe telefoon aan te schaffen.
De voorkeur ging uit naar een appeltje want die zie je in ieders handpalm schitteren. Op het hockeyveld, op school en ook op televisie en in de sociale media. Dat moet dan wel goed spul zijn.

Ik stelde voor om toch ook de peer te vergelijken. De peer die qua verkoopcijfers als tweede in de markt stond en iets minder mooi glom dan de appel.
Wat nou als we beide producten zouden schillen en proeven? Smaakt de appel dan beter dan de peer? We hebben de feiten naast elkaar gehouden.

Appel: twee pitjes in het klokhuis- Peer: drie pitjes.
Appel: totale oppervlakte om te bekijken 4.7 inch- Peer: 5.2 inch
Appel: Liet zich niet gemakkelijk schillen- Peer: was binnen enkele momenten van de schil ontdaan.*

Na een rationele afweging bleek de peer dus lekkerder te smaken dan de appel.

Wij staan met de Mobiele Huiskamer voor eenzelfde overweging. Het aanbod van camping Stortemelk ligt er. Vóór 1 december aanmelden en we mogen het volgende seizoen weer bij paal 293 staan.

Paal 293-de Mobiele Huiskamer — Huisnummer

Emotioneel zijn we gehecht geraakt aan ons plekje maar voelen we ook de nieuwsgierigheid naar een andere omgeving. Nieuwsgierigheid schuurt tegenstrijdig met het gevoel van angst voor het onbekende. Kan je op het vaste land hetzelfde gedrag van andere kampeerders verwachten als op het Eiland? Als we onze seizoensplaats opgeven kunnen we dan ooit een plaatsje terug bemachtigen?

Gisteren hoorde ik Sonja hardop zeggen wat we onderbewust eigenlijk al hebben besloten. We gaan niet naar Stortemelk volgend jaar.
Direct daarop heb ik een mail gestuurd naar Het Buitenland met de vraag of we binnenkort mogen komen kijken naar een mooi plekje.
Zoals ik eerder al eens schreef: veranderen is één van onze kwaliteiten. Ik hoop maar dat we kunnen vinden wat we zoeken.

(*Metaforen hebben betrekking op het vergelijk van specificaties op tweakers.net tussen de Iphone 6s en Samsung Galaxy A5. Dit onderzoek vond plaats augustus 2017)

Flirten

Ik sla een dingen doen donderdag over.

In de plaats daarvan een reguliere post.

Ruim een maand geleden had ik het op deze site over veranderen.

Opslag van de inboedel bij Jan van Vlieland — Alle spullen in de kratten van Jan van Vlieland

De vraag was wat we met ons uithangbord voor de tenten op Vlieland buiten het seizoen moeten doen. Het antwoord daarop is terug te lezen in de dingen-doen categorie en wat mij betreft een mooie constante “off-topic”.

Een bijwerking van de veranderingen die we hebben doorgevoerd op ons blog is dat we ook andere zekerheden onder de loep nemen. Het veroorzaakt onrust om gewoonten kritisch te bekijken, zeker bij onze kinderen. Ik merk dat ik mij er bijna obsessief in vastbijt, als een oorwurm die maar niet is weg te krijgen. De vraag? Gaan we nog een seizoen op Stortemelk kamperen of zoeken we een andere bestemming?

Vorige week durfde ik de vraag hardop te stellen. Sonja was in de eerste instantie verbaasd maar wilde meedenken. We hebben ook de kinderen erbij betrokken en hier waren de reacties wisselend. Van een uitgesproken “Ik wil weer naar Vlieland” van ons jongste kind tot de “het maakt mij niet zoveel uit” van de jong volwassene.

Overtocht met De Vlieland — Voor de laatste keer dit jaar de overtocht. Veerboot De Vlieland

Ik ben nog steeds gek op Vlieland en kamperen op Stortemelk. Maar ik ben ook nieuwsgierig naar kamperen op het vaste land. Onze strategie wordt het beproefde voor- en tegen lijstje. Sonja en ik hebben afgesproken om de komende weken eens kritisch te kijken naar wat we willen en daar een paar keer over te vergaderen. Om het voor de kinderen rustig te houden vermijden we het onderwerp in huis.

Ik ben aan het flirten met andere kampeerbestemmingen in Nederland en ik hoop dat we binnenkort het voor- en tegen lijstje kunnen publiceren.

We hebben tot en met 30 november de tijd. Dan willen ze op Stortemelk weten wat wij met onze seizoensplaats gaan doen.

dingen doen donderdag 4

Ik kijk naar “Niemand in de stad” van Michiel van Erp

Officiële filmposter van “Niemand in de stad” (imdb.com)

Eens in de zoveel tijd moeten Sonja en ik naar Concordia. Soms voor Cinementaal, soms omdat het tijd is om aandacht voor elkaar te hebben. We hebben tickets voor deze speciale voorpremière tijdens de Nederlandse filmnacht.

Met onder andere gastspreker Peter Perquin (Perquisite- componist van de muziek in deze film) en een afterparty in studentensociëteit De Generaal is dit voor ons een avondje om naar uit te kijken.

Slapen doen we later.

Ik lees “Super Olcay” van Olcay Gulsen.

Onderdeeel van mijn subtiele beinvloeding van onze kinderen. Een boek van een populaire Nederlander in huis laten rondslingeren. — Succesverhaal van een “gewoon meisje” uit Waalwijk

Net als de biografie van Anna Nooshin niet zozeer voor mijzelf. Ik heb een strategie bedacht om de kinderen te inspireren door dit soort boeken in huis te laten “slingeren”.

Ondanks dat ik al veel zelf- management boeken en biografieën heb versleten zit de kracht van positief denken, wat mij betreft, in herhaling.

Ik hoop dat Olcay zelf er de kracht uit kan halen om door te gaan met ondernemen, gezien de ontwikkelingen aan het begin van dit jaar.

Ik ben in Buurse.

de Mobiele Huiskamer in het Twentse landschap, Buurse. — de Mobiele Huiskamer in de tuin van Wouter en Brunel

Om de Mobiele Huiskamer te laten drogen en schoon in te pakken.

Het lukte niet om onze tenten van Vlieland droog mee te nemen naar de wal. Ik had al verwacht dat het vorige week geen zonovergoten weekend zou worden en daarom zijn we uitgeweken naar de tuin van onze vrienden.

Om de hoek van het natuurvriendenhuis Den Broam waar de Kemphaan en de Vergrote Zilvermeeuw mooi opgaan in het Twentse Landschap.

dingen doen donderdag 3

Ik ga naar: Vlieland

De laatste keer van dit kampeerseizoen om de tenten in te pakken.

Veerdienst tussen Harlingen Haven en Vlieland. Rederij Doeksen. — Veerboot naar Vlieland. (foto is van onze laatste gasten van seizoen 2018)

Sonja en ik kijken met een fijn gevoel terug op een geweldig seizoen. Vanzelfsprekend droeg het zonnige weer bij aan het succes maar ik denk dat onze gasten nog het meest ons enthousiasme hebben gevoed. Zonder hen was dit experiment niet mogelijk geweest.

Zoals ik vorig week al schreef: wij kijken uit naar het volgende seizoen en zijn al voorbereidingen aan het treffen.

Ik lees: Feitenkennis van Hans Rosling

Ooit kwam ik al zappend uit op een TED- college van deze man. Ik denk dat niemand durft te ontkennen dat op deze manier van statistieken presenteren het vakgebied verlost van een stoffig imago.

Het doel van Hans lijkt mij duidelijk: “door de juiste feitelijke informatie beschikbaar te stellen een betere wereld creëren.”

Dit boek greep mijn interesse na een interview uit Sir Edmund van een paar weken geleden. Ik heb bewondering voor Dick Bijl van het Geneesmiddelenbulletin die in emotioneel beladen discussies binnen zijn vakgebied het hoofd koel houdt. Met feiten.

Ik gebruik: de Windfinder- app

Om voor de hand liggende redenen. Het kan spoken op het Eiland en als onze Zilvermeeuw staat kan hij 10Bft hebben maar inpakken bij dezelfde windsnelheid is geen beginnen aan.

Bij Sonja al sinds het begin van onze vakantie in gebruik. Ik heb hem net geïnstalleerd.

Goede voornemens

Met het einde van het kampeerseizoen in zicht zit ik met de klank van mijn goede voornemen in mijn oor. Ik luister naar een podcast van “La Cottongue” op Youtube. Ik leer Franse taal. Het stond al een paar jaar op mijn verlanglijstje maar dit weekend ben ik er aan begonnen. De lesmethodes liggen voor het oprapen en op dit moment oriënteer ik mij op de website en app van Babbel.com (wat een gezellige naam…) en de website van Duolingo (Gratis!).

Een duik in de Noordzee, iedere ochtend — Mijn voornemen van deze vakantie: iedere ochtend een duik in de Noordzee.

Als ik terug kijk is voor mij deze tijd van het jaar perfect om aan nieuwe dingen te beginnen. Veel mensen houden vast aan de traditie om de voornemens in het nieuwe jaar ten uitvoer te brengen. Waarom wachten?

Ergens hangt er bij mij nog zo’n vlaag van een feit dat na de grote vakantie het juiste moment is om iets nieuws te beginnen. Zo zijn wij vorig jaar rond deze tijd begonnen met onze Mobiele Huiskamer. Een direct gevolg van het beginnen met niet roken wat een positieve invloed had op onze financiële huishouding. Nadat ik mijzelf had beloond voor mijn “gewenste gedrag” met een abonnement op Netflix hebben we ook maar meteen de kabel- internet en energieleverancier en bank ingeruild voor hun goedkopere collegae. Het kost wat tijd maar als de besparing is doorgevoerd begint de opbrengst binnen te druppelen. De bewustwording van wat een verandering op kan leveren is al winst.

Zo is ook deze website aan de beurt om onder de loep van verandering te worden gehouden. Blijft het thema “een tent op Vlieland” of gaan we ons buiten het kampeerseizoen ergens anders op richten? Deze vraag kwam onlangs aan de orde. Wat mij betreft het laatste. Ons specialisme? Veranderen.

Lijstje (1)

Voor vertrek heb ik een lijstje gemaakt met dingen om te doen op deze vakantie. We zijn nu een paar dagen op het eiland en het lijkt alsof we hier al weken zitten. Maar het lijstje is nog niet af.

Vanavond is het optreden van Douwe Bob en zijn band. Weken geleden gonste het bij ons in huis al over dit evenement en vanavond is het dan zover. Ik sla het optreden over.

Concert van Douwe Bob in de Bolder. Sinds het begin van onze vakantie op de dingendoenlijst. — Concert van Douwe Bob in de Bolder.

Plagend vertel ik de kinderen dat ik mij al heb afgemeld bij Douwe in persoon, een paar dagen geleden aan de bar van de Bolder. Hier stond ik te wachten op mijn bestelling terwijl ik de muzikant achter mij spotte. In zijn zwembroek, aan het einde van de middag, hoorde ik hem zeggen:”Nou kom op meiden!” terwijl hij een selfie schoot met het toestel van één van deze meiden. Niet veel ouder dan mijn eigen dochters.

Daarna schoof Douwe aan aan de bar om zijn bestelling te doen. Er ontstond een kort gespek. Het soort gesprek dat ik eerder had in cafe De Kikker met Youri Mulder toen hij net was afgezwaaid van Schalke 04. Buiten het cafe stond een groepje jongeren die waren meegelopen met de oud- voetballer. Ik verbaasde mij over dat ritueel, het soort aanbidding van een hedendaagse Vlogger maar dan zonder internet. Een stuk of 20 volgers, schat ik. Casual vraag ik of het een drukke dag voor hem is. Het antwoord: “Ja, die kids hè?” Ik zeg dat die kids en hun ouders wel de zaal uitverkopen en wens hem een rustige dag verder. Aan de instagramfeed die mijn kinderen aan mij laten zien, zie ik dat die rustige dag best is gelukt voor Douwe.

Een rit met de Vliehors- express naar het drenkelingenhuisje. — Drenkelingenhuisje op de Vliehors.

Op mijn lijstje kan ik vanavond een krulletje zetten bij Douwe Bob. Ook streep ik de Vliehors- express af. (Wordt vervolgd)

Geheim

“Vakantiegangers willen op vakantie meer luxe dan thuis” kopt blad vijf uit de “Stand van de Leisure”. Een publicatie van de ABN-AMRO waarin de vraag hoe herhaalbezoek op de camping te verhogen centraal staat. Het Algemeen Dagblad publiceerde hierover hoorde ik op de radio. De rest wat ik hieronder schrijf kan je beter niet lezen want dat is eigenlijk geheim.

Bed van Pallets — Bed van pallets, geniet van pure luxe in de Mobiele Huiskamer

Het eerste waar ik aan moet denken als ik het kopje lees is dat wij juist kamperen om de rest van het jaar de luxe van onze woning te beleven. Als ik Berthold Gunster had geheten had ik deze quote in mijn boekje opgeschreven. Omdenken doen we vaker in ons gezin, zonder daar bij stil te staan. Berichten als deze bevestigen onze bekwaamheid op het gebied van omdenken.

Zoals ik vorige week al schreef verbaas ik mij steeds meer over de rare redenering van sommige mensen. Terwijl ~~de mussen van het dak vallen~~ het mös van de daken valt* staat een mevrouw te beweren dat ze eerst op reis moet om van mooi weer te genieten. Nu lees ik dat mensen wachten tot ze op vakantie gaan om van luxe te genieten. Tim Ferriss heeft van het tegenovergestelde zijn werk gemaakt en adviseert in zijn boek “The four hour workweek” vooral nú te genieten van je pensioen.

Stichting Recreatiebelangen Vlieland heeft geen last van de dalende trend waar ik in de ABN-AMRO brief over lees. Die weten ook van het geheim. Dat is mijn beleving als ik op de camping om mij heen kijk. De kampeerders hier baden in luxe. Kijk maar eens op de menukaart in De Bolder. Pak het programma voor de zomermaanden van Stortemelk erbij. Bestel een drankje aan de bar en let op hoe hartelijk het personeel je bedient. En op het strand, 4 minuten lopen vanuit de Mobiele Huiskamer, is altijd plek.

(*met dank aan Brigitte voor de correctie. Het gaat om het mos dat van het boerderijdak afrolt bij aanhoudende droogte.)

Timer

Vandaag is het 1 juli. Volgens de kalender is het kampeerseizoen op camping Stortemelk precies op de helft. Vorige week had ook zo’n magische dag: 21 juni.

Zonsondergang twee dagen na de zonnewende op camping Stortemelk — Zonsondergang 23 juni omstreeks 23u

De dag met de meeste uren zonlicht van het jaar die wij op Vlieland hebben beleeft. Die datum beschouw ik als een hoogtepunt in het jaar en het heeft volgens mij ook iets treurigs. We gaan vanaf deze zonnewende met het daglicht gestaag naar de kortste dag van het jaar. Als een klok die aftelt.

Als ik terugkijk op de eerste helft van het seizoen dan ben ik best tevreden. Een tijdje geleden sprak ik nog iemand die met mij in de rij bij de kassa stond te wachten. Smalltalk, over het weer. De mevrouw vertelde mij dat zij toch wel naar het buitenland gaat om zeker te zijn van het mooie weer tijdens haar vakantie. Ik hoorde mijzelf antwoorden dat ik al vanaf 6 april op de Wadden kampeer en over het weer dik tevreden ben. We praatten langs elkaar heen. Deze mevrouw wilde wachten om te genieten van mooi weer. Naast haar stond iemand die sinds de tweede week van april al heel bewust van het weer aan het genieten was.

Waterzuiveringsinstallatie op Vlieland beheerd door Vitens — Waterzuiveringsinstallatie op Vlieland

Deze week zag ik een nieuwsbericht met de vervelende kant van zomers weer. Droogte. Volgens het jeugdjournaal nog geen reden voor drastische maatregelen, er is nog water voldoende. Er werd wel gevraagd wat bewuster om te gaan met dit schaars goed omdat de spitstijden de druk op het waterleidingnetwerk zou kunnen verlagen.

Ook de burgemeester van Vlieland heeft maatregelen getroffen, een verbod op barbecue en open vuur op het hele Eiland. Door dit water-nieuws moest ik denken aan een campagne uit de jaren 80. Ik vraag mij wel eens af hoe ik als puber ben omgegaan met water. Of ik net zo laconiek als onze kinderen heb gereageerd op het commentaar van mijn ouders. Dat vijftien minuten douchen echt teveel is. Er zal heus een dag komen dat ook dit onderwerp met interesse van beide kanten zal worden besproken. Tot die tijd hebben wij in onze douche een zandloper en in de douche op Stortemelk de onverbiddelijke timer.

Campagne uit de jaren 80 wees wijs met water — Campagne uit de jaren 80 wijs met water